Tuesday, September 22, 2015

Pairi Daiza - 20 september 2015 - Deel 2

Terug naar Afrika


Na het eten keren we weer terug naar Afrika. We hebben een aantal dieren daar nog niet gezien, onder andere de ringstaartmaki's. Hier gaan we dan ook eerst naartoe. De halfapen vormen naast de apen en de mens, de derde familie in de orde der primaten.  De lemuren leven in de bomen van het regenwoud. Hun grote bolvormige ogen verraden hun nachtelijke activiteit. Enkel de ringstaartmaki vormt hierop een uitzondering, hij is overdag actief en brengt een groot deel van zijn tijd op de bosgrond door.
90% van alle lemuren zijn ter wereld zijn te vinden op Madagascarcar. Het overbrengen van deze dieren naar beschermde gebieden is een goede zaak. Hierdoor worden ze beschermd tegen hun grootste bedreigingen: de jacht en de ontbossing.

In Pairi Daiza zitten naast ringstaartmaki's ook nog vari's.

Vari

Wanneer we bij de ringstaartmaki's aankomen, is het er druk. De diertjes zitten in de buurt en sommige mensen kunnen ze aanraken en aaien. Ook wij zijn door hun gecharmeerd.













La Cité des Immortels

Tijd om weer verder te gaan. We hebben het grootste gedeelte in Afrika bekeken (buiten de giraffen) en besluiten om naar een andere wereld te gaan. De wereld van La Cité des Immortels, China.
Hier zitten onder andere de panda's. Puur toeval wil dat we eerst voorbij hun komen en we besluiten dan ook om hun eerst te bezoeken.
Het domein van de panda's is mooi gethematiseerd, net als de rest van het park trouwens.





We zijn er bijna. Voor de ingang van hun gebied vinden we eerst dit dier nog.
Ik vond het er uiterst schattig uit zien.


 
Hendrik: 'Zie dat je de ooievaar op het dak op de foto hebt he'.
 
 
Binnen in de panda-grot.

Eenmaal weer buiten zien we één van de panda's. Hij ligt heerlijk te zonnen. Het is moeilijk om zijn gezicht te zien, maar uiteindelijk lukt het ons wel.







Na het bezoek aan de panda's lopen we verder China in. We komen voorbij enkele mooie gebouwen en voelen ons ook echt in China. En met dit stralende weer erbij is het puur genieten.

La maison du thé. Dit is een restaurant.


 
Het counterservice restaurant waar we vanmiddag gegeten hebben.

 
 
We lopen wat rond en komen een Japanse tuin tegen. De vele paadjes leiden ons naar boven. Echt alles is prachtig gethematiseerd. Overal hangen ook van die leuke lampionnen.




De muntjak

Dit hertje is vooral actief in de vroege ochtenduren.In familieverband bregen ze de meeste tijd door al zoekend naar voedsel. Ze bakenen ondertussen hun territorium af met behulp van een klieren ter hoogte van de kin. Het mannetje is herkenbaar aan zijn stel forsgevormde slagtanden. Deze kan hij bovendien bewegen. Het basisdieet van dit schuwe hertje bestaat uit bladeren, knoppen, twijgjes, vruchten, paddestoelen en bepaalde grassen. Het diertje is helaas gewond. Het personeeel heeft een briefje aan zijn verblijf gehangen dat ze weten dat het diertje een wond heeft, maar dat we ons geen zorgen moeten maken... de wonde geneest goed!




Her en der vind je ook van die leuke Chinese paviljoentjes, omgeven door veel groen.

 
Even één van de vele bonzai's op foto zetten voor Hendrik.
 
De rode panda

We komen bij de rode panda's, maar deze zitten goed verstopt. Na even te hebben gewacht klimt mama gevolgd door haar jong naar boven in een boom. Super schattig!
De rode Panda is een alleseter met een absolute voorkeur voor bamboespruiten. Aanvullend voedt hij zich ook met wortels, vruchten, eieren en kleine prooien (insecten, vogels en kleine zoogdieren). Hij voelt zich het best thuis in de bamboewouden (2000 – 4000 m) van Nepal en Birma.
Hij vindt het heerlijk om uit te rusten op een dikke tak, plat op zijn buik en met zijn pootjes bengelend langs weerskanten. Zijn voetzolen zijn behaard zodat hij niet wegglijdt op natte takken en op ijs.







Vogels van China: de grote Kathedraalvolière

In een serre zitten de vogels van China. Met een hoogte van 15m, een breedte van 30m en een lengte van 100m, leidt een klein rekensommetje tot een oppervlakte van 3000 m² of 30 are. De bewoners van dit tot de verbeelding sprekende universum hebben één gemeenschappelijk kenmerk, ze leven in waterrijk gebied. Hun harmonieus samenleven is gebaseerd op het principe van de "etage-bewoning". Het maakt niet uit of jouw nestplaats zich nu in de kruin, ergens tussenin of onder de boom bevindt. Er is plaats voor iedereen. Moest iedereen zijn nestje willen bouwen op éénzelfde locatie dan zou de wereld een onleefbare plaats zijn. Dit geldt zowel voor de mens maar eveneens voor de vogels. (Uitgezonderd enkele krakers zoals de koekoek). Op deze manier heeft elke soort zijn eigen specifieke gewoonten en geeft het nestgedrag van de vogels aanleiding tot hun classificatie in nestblijvers en nestvlieders.












Het Chinsese gedeeltje heeft enkele hangbruggen. Eentje ervan vertrekt in de grote Kathedraalvolière en gaat dan de volière buiten en loopt verder door het Chinese gedeelte. Indrukwekkend om te zien!



Tropicalia

Aan de overkant van de grote Kathedraalvolière ligt Tropicalia.

 
 


 
Hij zat helaas een beetje te dicht bij het hek om hem zonder tralies te fotograferen.






Boeddhistische tempel

We zetten onze reis door China verder en komen bij een boeddhistische tempel. Voor mij is dit denk ik één van de mooiste gebouwen uit het hele park. Het uitzicht boven is ook echt prachtig.

Het grondplan is klassiek: het centrale, grootste gebouw huisvest het standbeeld van Boeddha, talrijke cultusvoorwerpen, altaren, bijgebouwen, enz.
Aan weerszijden van de Tempel zijn er twee bijgebouwen die dienst doen als opslagplaats en vooraan een plein met links een paviljoen voor de gong, rechts de grote ceremoniële klok en in het midden een groot bronzen wierookvat.
Al deze essentiële elementen zijn authentiek en werden in China vervaardigd door vermaarde ambachtslieden: zo is het grote standbeeld van Boeddha van kamferhout gemaakt. Het bestaat uit massieve blokken met stutten die van een bepaald patina werden voorzien om de al te felle kleuren te dempen.
Om hier een levendige plaats van te maken in de plaats van een verzameling van stenen, hout en dakpannen zijn er nissen gemaakt in de muur tussen de twee pleinen.









 


En weer terug naar de panda's.
We komen weer terug bij het verblijf van de panda's en ik vraag of Hendrik nog even wil gaan kijken. Ja hoor, dat wil hij wel.
Deze keer zitten ze binnen en zien we ze allebei. Binnen is het natuurlijk donker, maar toch kan ik nog enkele leuke foto's maken.

Panda's zijn een waar symbool van de bescherming van onze biodiversiteit (er leven er nog slechts 1.600 in de hele wereld!). Om Hao Hao en Xing Hui te huisvesten heeft Pairi Daiza een berg nagebouwd, een bamboebos en een grot die bezet is met amethisten.

 




Wordt vervolgd.

 

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...